Zakres leczenia

Periodontologia

Krwawienia dziąseł, odsłonięcia korzeni zębów, obrzęki dziąseł, rozchwiania, czy nawet utraty zębów - głównym  winowajcą takich objawów są problemy periodontologiczne.

Schorzenia periodontologiczne są najczęściej chronicznymi stanami zapalnymi obejmującymi dziąsło, kość wyrostka i ozębną.

Bakteryjną płytkę nazębną uważa się za najważniejszy, miejscowy czynnik zapaleniotwórczy. Najczęściej powoduje ona zapalenie dziąseł oraz zaostrzenie istniejących, przewlekłych stanów zapalnych w tkankach przyzębia. Płytka nazębna tworzy się na wszystkich powierzchniach zębów, błonie śluzowej dziąsła oraz uzupełnieniach protetycznych znajdujących się w jamie ustnej. Dojrzała płytka nazębna z upływem czasu podlega mineralizacji i powstaje z niej kamień nazębny

Istnieją wzajemne zależności pomiędzy chorobami przyzębia, a chorobami ogólnoustrojowymi. Choroby przyzębia wpływają negatywnie na przebieg chorób ogólnoustrojowych i odwrotnie, choroby, takie jak cukrzyca czy białaczka komplikują przebieg periodontopatii.
Jeżeli płytka nazębna nie jest regularnie usuwana poprzez utrzymywanie właściwej higieny i profesjonalne czyszczeni, rezultatem może być stan zapalny dziąseł. Dziąsła stają się zaczerwienione, lekko obrzmiałe i łatwo krwawiące. Jest to wczesna faza choroby przyzębia – Gingivitis.

Uwaga palacze: nikotyna zwęża naczynia krwionośne, co powoduje brak występowania krwawienia, a więc utrudnia szybkie wykrycie choroby przyzębia!

Schorzenie to może być wyleczalne dzięki profesjonalnym zabiegom oczyszczania  z jednoczesnym restrykcyjnym utrzymywaniem higieny jamy ustnej w domu.

W wielu przypadkach gingivitis nie jest postrzegany jako stan powodujący dyskomfort. Krwawienie z dziąseł jest przez wiele osób odbierane jako normalne i nie wymagające wizyty u dentysty.

Proszę pamiętać: dziąsła zdrowe nigdy nie krwawią!

Jeżeli gingivitis nie jest leczone przechodzi w następną fazę choroby - Periodontitis. Populacja bakterii płytki wykazuje tendencję do przemieszczania się głębiej do rowka dziąsłowego. Dojrzała płytka nazębna z upływem czasu podlega mineralizacji i powstaje z niej kamień nazębny. Stan zapalny pogłębia się powodując destrukcję i stopniowy zanik przyzębia: dziąseł, kości wyrostka zębodołowego i włókien ozębnej, tworzą się kieszonki przyzębne. Czasami nawet na tym etapie rozwoju choroby przyzębia Pacjent może odczuwać jedynie minimalny dyskomfort. Bardzo często wizyta u dentysty jest spowodowana dopiero sytuacją, kiedy dochodzi do zaniku kości, którego objawem jest rozchwianie zęba.

Leczenie

Leczenie jest długotrwałe i żmudne, jak w przebiegu każdej choroby przewlekłej. Daje dobre wyniki szczególnie wtedy, gdy chory zgłasza się do lekarza w początkowym stadium choroby.

W zależności od wskazań stosuje się:

• leczenie przeciwzapalne, pasty, płukanki, żele,
• usuwanie czynników drażniących (złogów nazębnych, nawisów wypełnień, korekta zgryzu, palacze: rzucenie palenia papierosów),
• nauka profesjonalnej higieny,
• zabiegi chirurgiczne,
• regenerację tkanek przyzębia.
• leczenie choroby podstawowej,

W każdym przypadku chorób przyzębia obowiązuje szczególna dbałość o higienę jamy ustnej.

Utrzymanie wolnej od płytki jamy ustnej jest możliwe tylko pod warunkiem ścisłej współpracy Pacjenta z lekarzem stomatologiem i higienistką. Pacjenci powinni zrozumieć, że zmniejszenie dolegliwości takich jak krwawienie, czy przykry zapach z ust zależy od zabiegów higienicznych przez nich wykonywanych.